MIRAPISCAE seu MIRAPINCUM

MIRAPISCAE, seu MIRAPINCUM

seu Mirapicis castrum olim, nunc urbs Occitanie superioris ad Lertium fluv. 3. leuc. a Fuxio in Ortum, utiab Apamaea, 7. ab Alecta in Occasum, 11. a Toloza in Austrum, olim sub Comite Fuxensi. vulgo Mirepois vel Mirepoix. Sedes Episcopalis a Ioh. XXIII. fundata, A. C. 1318. in gratiam Comitum Mirapicensium, e familia Levi, qui sub Montfortio contra Albigenses meruerunt, Mareschalli Fidei quoque vocati. Duchesn. antiq. urb. S. Marth. Gall. Christ. In eius dioecesi continentur prae coeteris Mirapicum, Vivaria, Rivus altus Rieucros, Exarta les Issars, Villa Nova, Monsferrarius. Aquae Vivae,

Fanum Iovis Faniaux, Monasteriolum Monestrol, et Lauracum maius Laurac le grand, Hadr. Vales. in voce Apamiae.